Stichting Kraamcentrum Gooi en Omstreken
Stichting Centrum voor Kraamzorg in het Gooi ‘Het Oranje-Groene Kruis’, ‘Groene Kruis', Wit-Gele Kruis gaan op in Stichting Kraamcentrum ‘Gooi en Omstreken’.
De Stichting Centrum voor Kraamzorg in het Gooi ‘Het Oranje-Groene Kruis’ was een protestants Christelijke organisatie voor gezondheidszorg. Elke vergadering startte met een bijbellezing. De stichting werd opgericht door de Vereniging voor Diaconessenarbeid. Het centrum zetelde in 2 locaties; de zuigelingenzorg aan De Ruyterstraat 24 en Kleuterzorg in de Zenderkerk te Huizen.
Tussen 1967 en 1971 vond er onenigheid plaats tussen een wijkverpleegkundige en het bestuur omdat zij, volgens het bestuur haar taken als begeleider en docente van de vroedvrouwen niet naar wens uitvoerde. In die periode handelde de correspondentie vnl. over administratief en financieel beheer. Besloten werd alle betalingen rechtstreeks via een administratief bureau en/of de giro en bank te laten plaats vinden. Het administratief bureau te Hilversum regelde voortaan de financiën en hield de administratie bij van de verleende kraamhulp. Alle rekeningen moesten gestuurd worden aan de administratie die uitbetaalde na fiat van het bestuur. De leidster/docente kreeg een gemaximeerd voorschotkas en diende een kasboek bij te houden.
Gedeclareerd werden het aantal zittingen en reiskosten. Het aantal zittingen vormden een deel van de inkomsten en die namen gestaag af. In het tweede kwartaal 1967 vonden 76 zittingen plaats en bedroegen de inkomsten ca. fl 1000,-. In het laatste kwartaal van 1969 vonden 38 zittingen plaats en bedroegen de inkomsten fl. 500,-. Bovendien werden in 1969 de honoraria voor zittingen in consultatiebureaus verhoogd.
In 1971 werd landelijk de aanzet gegeven door de Geneeskundig Inspecteur voor de Volksgezondheid tot het samenvoegen van kraamcentra. Het doel was te komen tot BRO= Boven Regionale Organen.
In die tijd zijn in de regio ’t Gooi autonoom werkzaam 11 stichtingen van ‘Het Groene Kruis’, 10 stichtingen van ‘Het Witte Kruis’ en 3 stichtingen van ‘Het Oranje-Groene Kruis.
Mede als gevolg van de financiële problemen, de salarisverhoging van vroedvrouwen, toenemende hospitalisering van vroedvrouwen, het dalend geboortecijfer en professionalisering van de verloskundige zorg werd geconstateerd dat de autonome kraamcentra niet meer in staat waren kwalitatief verantwoorde zorg te leveren. In Huizen en Weesp was echter sprake van geboortetoename. Om de problemen te tackelen moest regionalisatie de oplossing bieden.
In 1971 startte de samenwerking met de kraamcentra van het Witte, Groene en Oranje-Groene kruis op initiatief van de provinciale Noord-Hollandse Vereniging ‘Het Groene Kruis’, Noord-Hollandse Bond ‘Het Wit-Gele kruis’ en de Provinciale Vereniging ‘Het Noord-Hollandse Oranje-Groene Kruis’,
Er werd een werkgroep opgericht om de samenwerking op te gaan zetten. Dat leidde tot de oprichting van de overkoepelende Stichting Kraamcentrum ’t Gooi en Omstreken te Hilversum, Hoge Naarderweg 7, met gereguleerde autonomie en behoud van zelfstandige beslisbevoegdheid op uitvoeringsniveau. Alle kraamverzorgsters werden ondergebracht in de Stichting Kraamcentrum. Deze samenwerking kwam tot stand na overlegsessies in 3 commissies, bemand door bestuurders, administrateurs en verpleegkundigen.
De nieuw opgerichte stichtingsraad trad zelfstandig op met behoud van de band met de plaatselijke kruisverenigingen in het werkgebied. Bij de uitvoering van het werk bleef men rekening houden met de verscheidenheid aan levensbeschouwingen. Wel werden, gezien de dalende markt in het werkgebied ’t Gooi, stafleden ontslagen. Op 30 juni 1973 is het Kraamcentrum ‘Het Groene Kruis’ ontbonden.
In 1972 start tevens de Stichting Internaatsopleiding Kraamverzorgsters, een intern opleidingsinternaat voor leerling-kraamverzorgsters.
Stichting Kraamcentrum ‘Het Groene Kruis’ Gooi-West en Vechtmond te Bussum bleven beiden gehuisvest aan de Brinklaan 156 te Bussum. Ook de andere kraamcentra bleven autonome verenigingen. De meeste Gooise kruisverenigingen waren verbonden met kraamcentra.
Daarnaast streefden de Gooise ziekenfondsen naar het instellen van wijkkraamzorg als oplossing voor de onrendabele kraamcentra in de regio. Zij stelden voor de regio op te delen in 4 centra waarbij elke centrum 1 deel voor haar rekening neemt. Hun voorkeur ging uit naar gehuwde kraamverzorgsters. Kraamcentra gaven aan dat er al veel werd samengewerkt en dat de planning moeizaam zal verlopen evenals eenduidige tarifering in verband met de afwijkende leeftijdsopbouw per centrum.