In 1935 besloot de gemeente Rotterdam om melk uit te delen op scholen om de gezondheid van de kinderen te verbeteren. Dit was een succes en in 1937 werd daarom het landelijke Centraal Schoolmelkcomité opgericht. Dit comité was in Den Haag gevestigd.

In Hilversum werd op 21 maart 1941 op advies van de directeur GGD het plaatselijk Schoolmelkcomité ingesteld die de melkverstrekking op scholen moest regelen. Tot dan toe vond de directeur het niet nodig om melk te verstrekken omdat de schoolvoeding voldoende zou zijn voor de gezondheid van de leerlingen. Maar door de oorlogsomstandigheden vond hij het wel een goed idee om over te gaan op melkverstrekking op de scholen, zodat de leerlingen toch wat meer (ook al was het niet veel) koolhydraten, eiwitten en vetten binnen zouden krijgen. Het plaatselijk comité werd samengesteld als volgt:
-    Wethouder van onderwijs (voorzitter)
-    Directeur GGD
-    Hoofd van een openbare school
-    Hoofd van een gereformeerde school
-    Hoofd van een andere protestants-christelijke school
-    Hoofd van een katholieke school
-    Inspecteur van het lager onderwijs
-    Lid van de Ouderraad
-    Commies ter secretarie Mej. H. Meijer (secretaresse-penningmeester)

(Bron: SAGV160+2188)

Het comité had geen statuten noch reglement. Het comité beoogde om met financiële steun van het Centraal Schoolmelkcomité en de Nederlandsche Zuivelcentrale zijn bemiddeling te verlenen voor de verstrekking van melk aan de leerlingen van de openbare en bijzondere inrichtingen voor gewoon lager, uitgebreid lager, buitengewoon lager en voorbereidend onderwijs. In de jaren ’50 werd dit uitgebreid naar het kleuteronderwijs.

De melkverstrekking zou gefinancierd moeten worden door de ouders en niet door de gemeente. De ouders werden in drie groepen verdeeld die naar draagkracht zouden moeten bijdragen. De scholen inden het geld en droegen dat af aan het Schoolmelkcomité.

(Bron: SAGV160+2188)

Begin 1942 werd de melkvoorziening door de oorlogsomstandigheden gestopt. Vanaf april 1947 werd deze weer hervat. In 1950 deden nog maar 15 scholen van de 64 mee aan de schoolmelkvoorziening.  In de jaren ’50 vond men de schoolmelkvoorziening wel dusdanig belangrijk dat subsidie werd verleend vanuit de gemeente om de deelname te vergroten. Ook het Centraal Schoolmelkcomité verleende een bijdrage en vanaf 1958 kwam hier nog een rijksbijdrage bovenop. Vanaf 1964 gaf de gemeente nog een extra subsidie omdat de rijksbijdrage inmiddels weer was gestopt. Deze extra subsidie werd per 1 april 1972 beëindigd. Per 1 januari 1973 werd de gemeentelijke subsidie helemaal stopgezet. Hiermee kwam ook de bijdrage van het Centraal Schoolmelkcomité te vervallen. In 1973 deden 67 van de 98 scholen mee aan de schoolmelkvoorziening, aanzienlijk meer dan in het begin van de jaren ’50.

(Bron: SAGV160+2188)

Wanneer het plaatselijk Schoolmelkcomité is opgeheven hebben we niet kunnen vinden in de archieven. Sinds 1977 is de Europese Unie de verstrekker van de melksubsidies. (Wikipedia: https://nl.wikipedia.org/wiki/Schoolmelk) Het plaatselijke schoolmelkcomité in Utrecht is als gevolg van deze nieuwe regeling opgeheven. Misschien is dit ook met het plaatselijk schoolmelkcomité in Hilversum gebeurd.
In de inleiding op het Plaatselijke schoolmelkcomité te Utrecht staat hierover het volgende: “Het Plaatselijk Comité is in augustus 1980 opgeheven ten gevolge van de invoering van de "Nieuwe regeling schoolmelkvoorziening 1979" in Utrecht in 1980. De subsidiëring van de schoolmelk door de EEG en het Ministerie van Landbouw maakte een einde aan het innen van de ouderbijdrage voor schoolmelk door het onderwijzend personeel. Propaganda en werving geschiedde in het vervolg door de melkunie ("Joris Driepinter"). Daarmee was de administratieve ondersteuning van het Plaatselijk Comité overbodig geworden.” (Bron: www.hetutrechtsarchief.nl)